Παπαλίνα Sprattus Sprattus

Παπαλίνα Sprattus Sprattus

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ιχθυολογικά χαρακτηριστικά: Σώμα επίμηκες, ελαφρά πιεσμένο από τα πλά¬για. Κοιλιά οδοντωτή. Προγναθισμός της κάτω γνάθου. Βραγχιοκάλυμμα λείο. Πίσω χείλη του ανοίγματος των βραγχίων ομαλά στρογγυλεμένα, χω¬ρίς τους δύο σαρκώδεις λοβούς. Κοιλιακά πτερύγια μπροστά από την αρχή του ραχιαίου ή κάτω από τις πρώτες του ακτίνες. Αρχή του ραχιαίου πτερύ¬γιου πιο κοντά προς την αρχή της ουράς, παρά προς την αρχή της μούρης. 44-50 λέπια κατά μήκος μιας επιμήκους γραμμής. Κοιλιακή καρίνα οδοντωτή, με 20-23 λέπια μπροστά από τα κοιλιακά πτερύγια και 11-12 πίσω από αυτά.
To χρώμα της είναι υποκυανό ή υποπράσινο στη ράχη και στην κοιλιά ασημένιο και το μήκος της φτάνει τα 15 εκ.
Βιότοπος: Κοπαδιάρικο ψάρι που συχνά συνυπάρχει μέσα στα κοπάδια των νεαρών ρεγγών, με τις οποίες και συγχέεται.
Διακρίνεται από τις νεαρές ρέγγες από τα εξής βασικά χαρακτηριστικά:
• Η καρίνα της κοιλιάς είναι οδοντωτή, ενώ στη ρέγγα είναι λεία.
• Το κοιλιακό προφίλ είναι περισσότερο κυρτό από το αντίστοιχο ραχιαίο.
• Τα κοιλιακά πτερύγια είναι μικρότερα από τα αντίστοιχα της ρέγγας, και
είναι κάθετα τοποθετημένα, ακριβώς κάτω από την αρχή του ραχιαίου
πτερύγιου, ενώ στη ρέγγα βρίσκονται λίγο πίσω από την προβολή της
αρχής ίου ραχιαίου πτερύγιου.
• Ο έντονος προγναθισμός της κάτω γνάθου της ρέγγας.
• Το λιπώδες βλέφαρο της ρέγγας, που λείπει στην παπαλίνα.
Η παπαλίνα αναπαράγεται κατά τους μήνες Απρίλη μέχρι τον Ιούλη στη Βόρεια θάλασσα και από τον Απρίλη μέχρι τον Αύγουστο στη Βαλτική θάλασ¬σα, στην ανοιχτή θάλασσα, όχι όμως μακριά από τις ακτές και σε βάθος 20-100 μ. (125).
Οι προνύμφες έχουν μήκος 4 χιλ. Με τη συμπλήρωση ενός έτους το ψάρι φτάνει τα 9-11 εκ. Στη συνέχεια η ανάπτυξη είναι σχετικά αργή. Σε ηλικία 3 ετών φτάνει τα 11-14 εκ.

Γεωγραφική εξάπλωση: Ψάρι των Βόρειων περιοχών, αφθονεί στα νησιά Lofoten, Βόρεια της Νορβηγίας, στη Βαλτική, μέχρι το γεωγραφικό πλάτος 64°, στην Ανατολική πλευρά του Ατλαντικού, στη Μεσόγειο, την Αδριατική και τις ελληνικές θάλασσες. Δεν έχει ποτέ συναντηθεί στις ακτές της Β. Αμερικής.

Είναι γνωστά 3 υποείδη:
• Sprattus sprattus sprattus - Ατλαντικός και ακτές της Βόρειας θάλασσας. Περισσότερα από 11,5 λέπια στην καρίνα της κοιλιάς, πίσω
από τα κοιλιακά πτερύγια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

• Sprattus sprattus phalericus - Μεσόγειος, Αδριατική, ελληνικές θάλασσες, Μαύρη θάλασσα. Όχι περισσότερα από 11,3 λέπια στην
κοιλιακή καρίνα, πίσω από τα κοιλιακά πτερύγια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

• Sprattus sprattus balticus - Βαλτική θάλασσα. Λιγότερα από 11,5 λέπια στην κοιλιακή καρίνα, πίσω από τα κοιλιακά πτερύγια.

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Τεχνολογικά στοιχεία: Η παπαλίνα έχει μεγάλο τεχνολογικό ενδιαφέρον στις Σκανδιναβικές χώρες, ιδιαίτερα στη Νορβηγία, όπου μαζί με τις νεαρές ρέγγες αποτελούν τα δύο είδη ψαριών που κονσερβοποιούνται σε μεγάλη κλίμα¬κα. Οι καλάδες αποτελούνται συνήθως από μίγματα παπαλίνας και νεαρών ρεγγών.
Βασικός ποιοτικός παράγοντας για την καταλληλότητα των ψαριών για κονσερβοποίηση, είναι η λιποπεριεκτικότητά τους, η οποία σε προϊόντα πρώ¬της ποιότητας πρέπει να είναι ανώτερη του 7%. Κάτω του 7% λιποπεριεκτι¬κότητά χαρακτηρίζει τα προϊόντα δεύτερης ποιότητας.
Η συγκέντρωση του λίπους πραγματοποιείται αρχικά μέσα στους μυς και στη συνέχεια στα κοιλιακά τοιχώματα.
Άλλο ποιοτικό στοιχείο είναι η γεύση και η τρυφερότητα του κρέατος των ψαριών, που εξαρτάται βασικά από την εποχή αλιείας. Τα ψάρια της καλοκαι¬ριάτικης αλιείας έχουν μια θαυμάσια γεύση και τρυφερότητα κρέατος. Αντί¬θετα, τα χειμωνιάτικα έχουν μια χαρακτηριστική γεύση «ψαρίλας» και υφή κρέατος ινώδη.
H οσμή και η γεύση της «ψαρίλας» οφείλεται σε αντίδραση της τριμεθυλαμίνης και του λίπους των ψαριών.
Διακρίνονται δυο περίοδοι αλιείας της σκανδιναβικής σαρδέλας:
α) Η ανοιξιάτικη και καλοκαιρινή. Την εποχή αυτή τα ψάρια περιέχουν τροφές στο στομάχι τους. Για την απομάκρυνση τους, διατηρούνται 3 μέρες μέσα στα δίχτυα τους και μετά παραλαμβάνονται.
β) Φθινοπωρινή και χειμωνιάτικη. Την εποχή αυτή τα ψάρια, διατρέφονται ε¬λάχιστα, και γι' αυτό το λόγο το στομάχι τους περιέχει πολύ λίγες ή και καθόλου τροφές.