Παλαμίδα (Δύο είδη)

1. Παλαμίδα - Sarda Sarda

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ιχθυολογικά χαρακτηριστικά: Σώμα ατρακτοειδές, επίμηκες και κυλινδρικό. Δύο ραχιαία πτερύγια, τα οποία χωρίζονται από ένα πολύ μικρό μεσοδιάστημα που δεν ξεπερνά τη διάμετρο του ματιού. Οι πρώτες ακτίνες (3-4) του 1ου ραχιαίου πτερυγίου είναι πολύ μεγαλύτερες από τις επόμενες, με αποτέλεσμα να σχηματίζουν έναν υψηλό, τριγωνικό λοβό. Ψευδοπτερύγια 7-9 πίσω από τον 2ο ραχιαίο και 7-8 πίσω από τον εδρικό. Μία μεγάλη μεσαία καρίνα στα πλευρά του ουραίου μίσχου και 2 μικρότερες. Αριθμός σπονδύλων 41. Χρώμα στη ράχη σκοτεινό πορφυρό – μπλε, κάτω τμήμα των πλευρών και κοιλιά ασημένια.
Στο τμήμα των πλευρών και της κοιλιάς, που βρίσκεται κάτω από την πλάγια γραμμή και πίσω από τα πλευρικά και κοιλιακά πτερύγια, υπάρχουν 4-6 ταινίες, σκοτεινού χρώματος παράλληλες. Το μήκος του φτάνει το 1,00 μ. και το βάρος 35 Kgr.

Βιότοπος: Μεταναστευτικό, κοπαδιάρικο, πελαγικό ψάρι, της ανοιχτής θάλασσας των ζεστών και εύκρατων νερών.
Τρέφεται με ψάρια, μαλάκια και μαλακόστρακα. Αναπαράγεται όλη τη διάρκεια του έτους στις τροπικές θάλασσες και από τον Απρίλιο μέχρι το Σεπτέμβριο στις θάλασσές μας και στις ακτές της Βορείου Αφρικής. Τα αυγά και οι προνύμφες έχουν πλαγκτονική μορφή.
Το είδος αυτό της παλαμίδας αφθονεί στη Μαύρη θάλασσα, όπου και παραμένει από τον Μάη μέχρι τον Οκτώβριο. Με την προσέγγιση του χειμώνα, τα ψάρια αυτά εγκαταλείπουν την Μαύρη θάλασσα, περνούν το Βόσπορο, τα Δαρδανέλια και σκορπίζουν στο Βόρειο Αιγαίο.
Τον Ιανουάριο – Φεβρουάριο τη συναντάμε στη Σκιάθο και τη Σκόπελο, στο Βόρειο Ευβοϊκό, τον Παγασητικό και την Αταλάντη.
Τέλος του Μάρτη τη συναντούμε στη Σκύρο. Νωρίς τον Απρίλιο, τα μεγάλα κοπάδια των παλαμίδων, αρχίζουν το ταξίδι της επιστροφής για τη Μαύρη θάλασσα.
Κατά τους ψυχρούς χειμώνες, όλες σχεδόν οι παλαμίδες, μεταναστεύουν στη Μεσόγειο, ενώ όταν ο χειμώνας είναι ήπιος ένα μεγάλο μέρος των κοπαδιών παραμένει στη θάλασσα του Μαρμαρά.
Στη χώρα μας οι παλαμίδες ψαρεύονται από τα γρι-γρί και τα θυννιά. Οι ερασιτέχνες ψαράδες την ψαρεύουν με ισχυρή συρτή του αφρού.

Γεωγραφική εξάπλωση: Είναι κοσμοπολίτικο ψάρι των τροπικών και υποτροπικών θαλασσών. Το συναντάμε στο νότιο τμήμα της περιοχής Cloafnan, στη Μεσόγειο, ελληνικές θάλασσες και Μαύρη θάλασσα.

Τεχνολογικά στοιχεία: Τα κρέας της είναι άσπρο, τρυφερό και πολύ νόστιμο. Η παλαμίδα βασικά καταναλώνεται νωπή και με τη μορφή αλίπαστου προϊόντος, που είναι γνωστό στη ελληνική αγορά με τη εμπορική ονομασία «λακέρδα».
Τα μικρότερα ψάρια, παρά το γεγονός ότι έχουν μικρότερη απόδοση σε βρώσιμο τμήμα, έχουν μεγαλύτερη εμπορική αξία, γιατί το κρέας τους είναι πιο τρυφερό.

Η βασική διαφορά του ρικιού με της παλαμίδας είναι πρακτικά απλή:
Το Ρίκι (Katsuwonus pelamis) έχει παράλληλες ταινίες στο τμήμα της κοιλιάς και η παλαμίδα (Sarda-sarda) στο τμήμα της ράχης.


2. Παλαμίδα Άσπρη – Orcynopsis unicolor

[Πρέπει να είστε εγγεγραμμένοι και συνδεδεμένοι για να δείτε αυτόν το σύνδεσμο.]

Ιχθυολογικά χαρακτηριστικά: Σώμα σχετικά κοντό, βαθύ και έντονα συμπιεσμένο, πλευρικά. Στόμα σχετικά μεγάλο. Η πάνω σιαγόνα φτάνει στο πίσω μέρος του ματιού. Δύο οδοντωτές περιοχές στο πάνω μέρος της γλώσσας. Ραχιαία πτερύγια ενωμένα. Το πρώτο είναι κοντό και ψηλό, με προφίλ κοίλο και 12-14 σκληρές ακτίνες, το δεύτερο τριγωνικό με 12-15 μαλακές ακτίνες. Πλευρικά πτερύγια κοντά και κοιλιακά, μικρά θωρακικά. Οχτώ ψευδοπτερύγια στο πάνω ραχιαίο τμήμα και εφτά στο κάτω εδρικό τμήμα. Σώμα γυμνό από λέπια εκτός, από την περιοχή του «θωρακίου», τις βάσεις των ραχιαίων πτερυγίων και τμημάτων στις βάσεις των πλευρικών και κοιλιακών πτερυγίων. Μία μεγάλη μεσαία και 2 μικρές καρίνες στον ουραίο μίσχο. Αριθμός σπονδύλων 38. Πλάγια γραμμή, ελαφρά ελικοειδής. Δόντια κωνικά. Vomer χωρίς δόντια.
Χρώμα στη ράχη μπλε-μαύρο, τονισμένο με άτονες κηλίδες, όχι ολοκληρωμένες. Πλευρά ασημένια, με σκοτεινόχρωμες κηλίδες, ιδιαίτερα στα νεαρά ψάρια. Πρώτο ραχιαίο πτερύγιο μαύρο, εκτός από το πίσω τμήμα. Το μήκος του φτάνει μέχρι 1,30 μ. και το βάρος του 13 Kgr.

Βιότοπος: Επιπελαγικό ψάρι, των παράκτιων περιοχών. Τρέφεται με μικρά ψάρια, ιδιαίτερα σαρδέλες και γαύρους. Αναπαράγεται στη Μεσόγειο από τον Ιούλιο μέχρι το Σεπτέμβριο.

Γεωγραφική εξάπλωση: Τροπικός Ατλαντικός μέχρι την Πορτογαλία, μεταναστεύει μέχρι τη Σκανδιναβία, Μεσόγειος, Αφρικανικές ακτές Μεσογείου, ακτές Λιβάνου, Ισραήλ, Αδριατική. Στις ελληνικές θάλασσες η παρουσία της έχει διαπιστωθεί από αρκετούς ιχθυολόγους.

Τεχνολογικά στοιχεία: Τα κρέας της είναι άσπρο, τρυφερό και αρκετά νόστιμο. Καταναλώνεται νωπό ή κονσερβοποιημένο.